กรงรักเจ้าทะเลทราย นามปากกา ลลิลธร
เมื่อถูกปฏิเสธอย่างไร้เยื่อใยจากหญิงสาวที่หมายตา เจ้าชายหนุ่มนัยน์ตาดุดุจพญาเหยี่ยวอย่าง คอลีฟา บิน ฟาริส อัล ฮากีม จึงโกรธจัด และตัดสินใจวางแผนพาตัวลูกครึ่งสาวไทย-ญี่ปุ่น ทายาทเจ้าพ่อมาเฟียชื่อดังแห่งเกาะซิซิลีมากักขังและทรมานอยู่กลางทะเลทราย ให้สาสมกับที่เธอเคยทำให้เขาต้องเสียหน้าอย่างที่สุด!
ชิราอิ เรณุกา ตื่นขึ้นมาพบกับความจริงที่แสนโหดร้ายว่าเธอกำลังจะตกเป็นนางบำเรอของโจรกระจอกที่พยายามบีบบังคับให้เธอรับรัก ทว่าแม้ปากจะบอกว่าเกลียดความป่าเถื่อนและปรามาสเขาด้วยถ้อยคำร้ายกาจสารพัด แต่เอาเข้าจริงเพียงแค่เขาสัมผัสเจ้าหล่อนก็ร้อนรนจนเกือบจะผ่อนปรนและตกเป็นของเขาเสียตั้งหลายครั้งหลายครา!
“คุณคือผู้ชายที่ฉันปฏิเสธในคืนนั้น” เมื่อเรณุกาได้สบตาคมคู่นั้นอย่างชัดเจน เธอก็จำดวงตาสีดำขลับทรงเสน่ห์ของเขาได้ทันที มันเหมือนกับผู้ชายที่เธอพบในผับวันนั้นไม่มีผิด!
“ฉลาดขึ้นมาแล้วนี่”ร่างสูงยืดตัวขึ้นกอดอก กระตุกยิ้มที่มุมปาก
“คุณต้องเสียใจที่จับฉันมา เพราะฉันไม่มีทางรักผู้ชายป่าเถื่อนอย่างคุณ” เธอเอ่ยเสียงกระด้าง แววตาเต็มไปด้วยความเกลียดชังอีกฝ่าย
“ผู้ชายป่าเถื่อนอย่างฉันมันก็เหมาะสมกับผู้หญิงร้ายกาจอย่างเธอไง” คอลีฟากล่าวแล้วยิ้มอย่างครึ้มอกครึ้มใจ เมื่อทำให้อีกฝ่ายโกรธจนตัวสั่น
“อีกไม่เกินสองวันจะมีคนมาตามหาฉัน คุณ! เตรียมตัวตายได้เลย” หญิงสาวบอกอย่างมั่นใจ บิดาของเธอจะต้องส่งคนออกมาตามหาเธออย่างแน่นอน
“มั่นใจจริงๆ เลยนะแม่คุณ จะบอกอะไรให้เอาบุญนะ ซาโตชิจะไม่ออกตามหาเธอแน่ เพราะว่า…” ยังไม่ทันที่คอลีฟาจะกล่าวจบเสียงหวานก็เอ่ยแทรกขึ้นเสียก่อน
“ไม่จริง! คุณป๋ารักฉัน และคุณป๋าจะต้องมาช่วยฉัน” เรณุกาเอ่ยอย่างมั่นใจ
“ช่วยงั้นเหรอ ไม่มีใครช่วยเธอออกไปจากที่นี่ได้หรอก ถ้าฉันไม่อนุญาต” เขาประกาศด้วยน้ำเสียงทรงอำนาจ
“ฉันก็จะหนี” เรณุกาพยุงร่างลุกขึ้นประจันหน้ากับเขาอย่างไม่กลัวเกรง
“เธอหนีฉันก็ตาม เพราะตราบใดที่ฉันยังไม่ตายฉันจะไม่หยุดตามล่าเธอ แม้จะต้องพลิกแผ่นดินหาฉันก็จะทำ!”
